بافر (Elevator buffer) که با نام ضربه گیر هم شناخته می شود، یکی از اجزای مهم سیستم ایمنی آسانسور ها به حساب می آید. این قطعه در قسمت انتهایی چاه آسانسور یعنی در چاهک و در مرکز ثقل و پایین کابین و وزنه تعادل تعبیه می گردد. اگر در شرایط خاصی تمامی اجزای ایمنی آسانسور، دچار مشکل شوند، بافر شروع به کار می کند.

این قطعه در انواع مختلف پلاستیکی، هیدرولیکی و فنری انرژی وارد شده به خود را ذخیره یا دفع می‌ کند و از شدت آسیب‌ های ناشی از حادثه‌ های غیرمترقبه آسانسور جلوگیری می‌ کند. در زمان های قدیمی تر از بافر های فنری لول یا تخت استفاده می کنند. در کل می توان گفت وظیفه‌ بافر، جلوگیری از برخورد شدید کابین یا وزنه تعادل در حال سقوط می‌ باشد.

چنانچه کابین آسانسور با سرعت ۱۵ درصد بیشتر از سرعت نامی و تعریف شده در حال حرکت به سمت پایین چاه آسانسور باشد و هیچ یک از قطعات مدار ایمنی که وظیفه توقف کابین را دارند مانع حرکت کابین نشوند، در انتهای چاه (چاهک) آسانسور بر روی سکوی بتنی قطعه ای به نام بافر ضربه گیر آسانسور وجود دارد که در صورت حضور سرویس کار یا نصاب آسانسور در چاهک از شدت ضربه جلوگیری می کند و باعث می شود تا جان انسان به خطر نیوفتد. بافر ها دو نوع اند که نوع اول جذب کننده انرژی (AT(Accumulation Type است و نوع دوم مستهلک کننده انرژی (DT (Dissipation Type است.